%0 Journal Article %T سنجش توسعه میان افزا در شهررشت بر مبنای شاخص های (کالبدی و جمعیتی) %J مطالعات علوم محیط زیست %I مرکز فناوری های پایش آلودگی هوا و آب و سامانه های انرژی %Z 2588-6851 %A علیپور کلسرکی, مریم %A معصومی, محمدتقی %A صمدزاده, رسول %D 2024 %\ 10/22/2024 %V 9 %N 2 %P 8276-8283 %! سنجش توسعه میان افزا در شهررشت بر مبنای شاخص های (کالبدی و جمعیتی) %K توسعه میان افزا" %K " %K پراکنش کالبدی %K پراکنش جمعیتی %K شهر رشت %R 10.22034/jess.2023.381537.1959 %X به دنبال گسترش افقی شهر به سمت پیرامون اطراف شهر، برخی فضاها در درون شهر رها شده و از روند توسعه بازمانده اند. این فضاها که عنوان سطوح میان افزا خوانده می شوند به دلیل استقرارشان در درون شهرها، دارای پتانسیل لازم برای توسعه شهر می باشند. از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر سنجش توسعه میان افزا در شهر رشت بر مبنای شاخص (کالبدی و جمعیتی) می باشد. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف ﮐﺎرﺑﺮدی و از ﻧﻈﺮ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ - ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از ابزار متن (سند) کاوی که نتایج سرشماری-های عمومی نفوس و مسکن سال 1395 می باشد استفاده شده است. سپس به ‌منظور تحلیل الگوی مناسب جهت توسعه میان افزای شهری شهر رشت از شاخص های (کالبدی و شاخص جمعیتی) بهره برده و جهت بازنمایی وضعیت پراکنش این شاخص ها نیز از نرم افزارGIS استفاده شده است. نتایج حاصله از توزیع فضایی نشان می دهد مناطق (2،3،4) با توجه به اینکه در بناها از مصالحی همچون آجر و آهن استفاده شده است از این لحاظ دارای پتانسیل توسعه میان افزا می باشد. همچنین به لحاظ کیفیت ابنیه مناطق ( 2،3،4) که بیشترین مساحت از بنای تخریبی و مرمتی را به خود اختصاص داده اند دارای بیشترین پتانسیل برای توسعه میان افزا می باشند و در نهایت منطقه 5 شهر رشت کمترین ظرفیت توسعه میان افزا را دارد. بر اساس پراکنش فضایی تراکم جمعیتی نیز، بیشترین تراکم جمعیتی متعلق به قسمتی از منطقه 2 و کمترین تراکم به منطقه 5 شهر رشت اختصاص دارد. %U https://www.jess.ir/article_167550_c06a655a0cb8e8f255c78fe78f06545b.pdf