تعیین شاخص کیفیت آلودگی هوا بر اساس ذرات معلق و پهنه بندی آن در پایانه های متروی تهران

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

2 گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران، ایران

3 دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات

4 گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران

چکیده

غلظت ذرات معلق در پایانه‌های مترو تهران و رابطه برخی پارامترهای هواشناسی بر غلظت ذرات معلق مطالعه گردید. 18 ایستگاه در پایانه‌های مترو، انتخاب و ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﺑﺮداری طی چهار فصل انجام شد. اﻧﺪازه‌ﮔﻴﺮی ذرات معلق PM2.5 و PM10 توسط دﺳﺘﮕﺎه ﻟﻴﺰری انجام شد و مقادیر AQI بر اساس غلظت ذرات معلق، محاسبه و نتایج با استفاده از نرم افزار GIS و روش تحلیل مکانی مورد پهنه بندی قرار گرفت. حداقل و حداکثر غلظت ذرات معلق PM2.5 بین 10.5 تا 101.8 و برای ذرات معلق PM10 41.5 تا 192.5 میکروگرم بر مترمکعب به‌دست آمد. شاخص کیفیت هوا در محدوده سالم تا ناسالم (40 الی 105) محاسبه گردید. شاخص کیفیت هوا در اکثر مناطق در پاییز و زمستان در دامنه ناسالم بود. غلظت ذرات معلق 5/2 میکرون در فصل زمستان و پاییز به مراتب بیشتر از فصل تابستان و بهار مشاهده شد. غلظت ذرات معلق PM2.5با حداقل و حداکثر دمای روزانه و رطوبت، رابطه معکوس نشان داد. دراین پایانه‌ها شاخص کیفیت هوا بر اساس ذرات معلق PM2.5 در زمستان ناسالم برای همه و در تابستان و پاییز ناسالم برای افراد حساس تعیین شد. نتایج نشان داد که در فصل زمستان به‌واسطه تعداد زیاد روزهای دارای وارونگی دمایی، آلاینده‌ها در سطح زمین متمرکز می‌شوند.

کلیدواژه‌ها

مطالعات علوم محیط زیست

دوره 4، شماره 1
بهار 1398
صفحه 1160-1168

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار