در این پژوهش کوشش شده است تا با به‌کارگیری روش های آماری و مدل‌سازی زنجیره مارکوف ، روشی آماری-احتمالی برای شناسایی یخبندان دیررس در باختر ایران ارائه شود. برای رسیدن به این هدف، مشاهدات کمینه ی دمای 37 ایستگاه همدید و 2 ایستگاه کلیماتولوژی، در دوره 35 ساله (2014-1980) از سازمان هواشناسی کشور فراهم شد. سپس با انجام میان یابی (درون یابی) ، به روش کریجینگ ، برای 12784 روز، در بازه زمانی موردبررسی، با تفکیک مکانی 6 در 6 کیلومتر و سیستم تصویری UTM یک پایگاه داده شبکه ای ساخته شد. در این پژوهش یخبندان دیررس برای هر نقطه، از منطقه موردمطالعه، روزی است که در آن احتمال رخداد یخبندان 10 درصد و کم تر باشد. از این برای هرروز از سال و هر یاخته (پیکسل) از منطقه ی موردبررسی، یک احتمال رخداد یخبندان برآورد شد. مراحل محاسباتیِ احتمال رخداد یخبندان، با استفاده از زنجیره مارکوف و در محیط نرم افزار متلب انجام‌شده و نقشه ها در محیط نرم‌افزار سورفر ترسیم‌شده است. دستاوردها نشان داد که در جنوب باختری منطقه تاریخ آغاز یخبندان دیررس بین 7 تا 15 اسفند و در شمال منطقه بین 1 تا 15 اردیبهشت است. شدت یخبندان‌های دیررس در جنوب باختری منطقه نسبت به شمال بیش تر است.
ابتدای صفحه