عوامل محیطی مختلف شامل وزش بادهای دورهای توام با وجود گرد و غبار و ماسه ریز در هوا و سطح جاده، علاوه بر کاهش میدان دید در رانندگی، بر مقاومت لغزندگی و کاهش اصطکاک سطحی رویههای آسفالتی اثر منفی میگذارد. در این تحقیق، تاثیر گرد و غبار و ماسه سطحی بر بافت درشت سطحی رویههای آسفالتی در یک مطالعه موردی بر روی بخشهائی از جادهای در محدوده استان سیستان و بلوچستان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، 5 مقطع از محدوده جغرافیایی با آلاینده شدید گرد و غبار در طی دوره زمانی یکونیم ماه به صورت میدانی پایش شدند. بعد از پاکسازی واحدهای برداشت، از تصاویر تهیه شده از مقطع و با استفاده از تکنیک پردازش تصویری، پارامتر "میزان درخشندگی سطح جاده" و به طور جداگانه بافت درشت سطحی در هر محل محاسبه و اندازهگیری شد. نتایج نشان میدهدکه میزان آلایندگی سطحی یا درخشندگی سطح جاده با متوسط عمق بافت درشت رابطه عکس، ولی قوی دارد. همچنین نشان داده شد در طول دوره زمانی انباشتگی آلاینده ها بر روی سطح جاده ها، این آلاینده ها در ابتداء به شدت میزان درخشندگی یا متوسط عمق بافت سطحی را کاهش میدهند، ولی با گذشت زمان از میزان تاثیرگذاری آنها کاسته میشود.